Girmeden tefrika bir millete, düşman giremez;
Toplu vurdukça yürekler, onu top sindiremez.
Mehmed Akif’in bu dizeleri ne kadar güzel de özetliyor, hastalığı teşhis edip de hemen arkasından
reçeteyi veren bu dizeleri görmezden gelmek, bu dizeleri hayata geçirmemek bahse konu olan
zümrenin, davanın, oluşumun, hareketin sonu olur maazallah!
İşte Ak Partiyi güçlü yapan, üst üste iktidar yapan iksir, sır, incelik buradadır efendim, kim bu iksiri
bozar, kim ki bu muhabbeti zedeler ise domino etkisini başlatmış olur maazallah!
Yirmi yıla varmak üzere olan bu Ak yolculukta kimi kiminin ayağına bastı, kimi kiminin omuzuna omuz
attı, hatta ve hatta kimi kimine çelme dahi taktı, keşke olmasaydı ama kişiler arasına kin, nefret ve
husumetler girdi maalesef!
Türkiye’nin Ak Parti hareketine daha uzun yıllar ihtiyacı var, sadece Türkiye’nin mi bütün mazlum
coğrafyanın Ak Partiye ihtiyacı var, bu sebeple Rabbimizin inayeti ve bizlerin gayreti ile filizlenen bu
davayı asla heba edemez, kişisel ihtiraslarımıza kurban edemeyiz!
Peki, ne yapacağız, ne yapmalıyız, istişare kültürüne her zamankinden fazla ihtiyacımız var, herkes
muhabbetimizi ve başarımızı daim kılmak adına düşüncelerini ve önerilerini sunacak ve en güzeli en
doğruyu bulacağız biiznillah.
1- Başlıca halletmemiz gereken nokta şudur ki kişisel husumetlerimizi parti meselesi haline
getirmemeliyiz, bir kişiye olan öfkemiz nefsanimi yoksa rahmanimi iyi belirlemeliyiz.
2- Sırf biz sevmiyoruz diye “Bu adam partiye zarar veriyor” yaftasını kolayca yapıştırmamalıyız,
bu adam senin siyasi ikbaline mi zarar veriyor, yoksa partiye mi bunun kararını gönlünde iyi
ver.
3- Teşkilatı kuran irade ise bu benim adamım, benim ekibim demekle beraber bu becerikli,
istidatlı, faydalı olur bakış açısını da es geçmemeli.
4- Teşkilat içerisinde birilerinin üzüntüsü birilerinin sevincine sebep oluyorsa o teşkilata nifak
çoktan girmiş demektir, buna ilaveten hani bir söz vardır ya “Çıkarken dalları kırma ki
düşerken tutunacağın dal kalsın” diye işte bu meseleye de çok dikkat etmek gerek.
5- Eğer bir sıkıntımız bir derdimiz varsa kapalı kapılar arından, kafe köşelerinden, muhatabının
arkasından değil, bizzat yüzüne ve çözüm odaklı söylemek gerek aksi takdirde gıybet bize
günah, teşkilata ise fitneden başka bir şey kazandırmaz.
6- Eğer ki kamuoyunda tartışılır isim haline gelmişsen ve bu durum giderek artan bir hal alıyorsa,
ya meseleye açıklık getirmeli yahut benim hususi durumum umuma zarar veriyor diyerek geri
çekilebilmeli insan, yoksa bunlarla muhatap mı olacağım cevabı kimseyi tatmin etmiyor!
7- Yeninin eskiyle, vazifelinin gönüllüler ile bağını kesmek demek teşkilat ve teşkilatçılık tarihini
yırtıp atmak demektir ki nasıl başarıldığını bilmeyenler, nasıl başaracaklarını bilemezler!
8- Eleştirmek eksiği göstermek, hatayı düzeltmek kastıyla yapılıyorsa güzeldir, yoksa özellikle
sosyal medyadan yapılan ve genelde siyasi rakiplerinizin beğenisini alan ve size de “Bravo
sana, sen ne mert adamsın” ödülünü veren çıkışlar zarardan başka bir şey değildir.
9- Kavmiyetçilik yapmak, sevdiği kişi partide vazife alamadı diye partiye küsmek, bu büyük
davaya anahtar deliğinden bakarcasına bakmak, çok duyduğumuz ve bazen sinir olduğumuz o
sözü haklı çıkarır “Fotoğrafın büyüğüne bak kardeşim”
10- Biz Ak Partide kardeşliği yaşadık, kimisini çok sevdik, kimisinden uzak kaldık, ama hep hayırda
yarıştık, haklı olduğumuzu daha fazla katkı sağlayarak göstermeye çalıştık bu haslet elden
bırakılmamalı.
Başta nefsimin onlarca yanlışı olmuştur muhakkak, ama bize böylece nasihat eden çok az büyüğümüz
oldu ve onlara bizi kınıyor olsalar da, şahsımızı haksız görüyor olsalar da hep can kulağı ile dinlemek
ve kendimize dersler çıkarmak mecburiyetindeyiz.
Bu yazıya da vereceğiniz tepki elbette ki sizlerin kanaati, “Yaa bak işine” de diyebilirsiniz, kendinize
dersler de çıkarabilirsiniz, unutmayalım ki hayat bizlere kararlarımızın sonucunu yaşatır.
Bize kalemle yazmayı öğreten Rabbimize şükürler olsun.
