Bu başlık altında kaç kez Bayram yazısı yazdım bilmiyorum, ama her bayram hissettiklerim aynı, kaç bayramdır dinmeyen, aksine artan zulüm ve zulmü uygulayan eller aynı, başlığı aldığım ezgi geliyor her bayram aklıma:
Hiçe sayılıyor bak dini İslam
Kan gölüne döndü bak Çeçenistan
Bayram mı olurmuş gözyaşlarından
Bayramsa bayramınız mübarek olsun
Tüm cihandaki kardeşlerimiz bayram etmedikçe hep bir yanımız buruk, sevinçlerimiz hep eksik, ne yapalım biz bir bütünün belki de en büyük parçasıyız, bütün iyi olmadıkça bizler de iyi olamıyoruz, düşünüyoruz, dertleniyoruz, rahat olamıyoruz…
Olunmaz yaralar melhem beklerken
Ayasofya mahkum feryat ederken
Kudüs boynu bükük mahsun beklerken
Bayramsa bayramınız mübarek olsun
Sahi sizin hayvandan kaç kilo et çıktı? Hissenizi ne kadara aldınız…? Biz bu muhabbetlere pek ortak olamıyoruz, Afganistan’daki kardeşimiz et yiyebiliyor mu? Arakan’daki soydaşımız çocuklarına ciğer pişirebiliyor mu? Bu düşünceler alıp götürüyor bizi ve şair şiirine devam ediyor…
Derdim anlatmaya yetmiyor lisan
Esaret altında köle müslüman
Bak bülbüller susmuş bahçe perişan
Bayramsa bayramınız mübarek olsun
Geleceğin Barış dolu günler getirmesi için, insanlığın Huzura erebilmesi için, İslam ışığının tüm karanlık gönüllere doğabilmesi için verdiğimiz mücadeleden asla vazgeçmedik vazgeçmeyeceğiz, zulmün durması için, bayramların gerçek bayram olması için her alanda çalışmaya devam edeceğiz diyerek şair de şiirini son versin.
Gurbete gelmişiz vatandan ırak
Unutulmuş İslam yuvalar harap
Bize de gerçek bayram nasip et ya Rab
Bayramsa bayramınız mübarek olsun.
Bize kalemle yazmayı öğreten Rabbimize şükürler olsun, Kurban Bayramımız bizlere infak ve teslimiyet hassasiyetlerimizi arttırmayı vesile kılsın.
